Family Life in Sivas According to the Sivas Sharia Register No. 18 (1885-1886 Years)
Abstract views: 7 / PDF downloads: 3
DOI:
https://doi.org/10.5281/%20zenodo.14567851Keywords:
Sivas, Marriage, Family Law, Ottoman Family, Sharia RegistryAbstract
The family is the smallest social unit formed by individuals in society and has shown continuous change and development in historical processes. The family institution has organized social life by ensuring the transfer of values, traditions and customs from generation to generation. Based on Islamic law, the Ottoman Empire attached great importance to the institution of the family. Marriage is the most important step taken to establish a family. In the Ottoman Empire, care was taken to record marriages in the presence of kadis. The recording of the decisions made by the kadis is valuable in terms of covering local information about the history of the city. In this study, we have tried to examine the family structure of the late Ottoman Empire. The main source of our study is the documents in the Sivas Shar'iyye Registry No. 18 (pages 1-44) covering the years 1885/1886. The aim of the study is to understand the family structure of Ottoman society by classifying the offences in the documents. The center of our study is the city of Sivas, one of the settlements of many civilizations and states in the historical process. A general evaluation was made by examining many issues such as the basic elements of the family, neighborhood, house, living spaces, marriage, divorce, number of children, mahr, alimony, and guardianship appointments. As a result, the Ottoman family structure could be revealed from the example of Sivas family in the period examined.
References
Akgündüz, A. (1988). Şer’iyye sicilleri (mahiyeti, toplu kataloğu ve seçmeler). TDAV.
Aktaş, A. (2023). Mahremiyetin sosyal medya ile dönüşümünü Türk kültüründeki kapı mefhumu üzerinden okumak. Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi (Özel Sayı 1 (Cumhuriyetin 100. Yılına), 1207-1219. https://doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1357927
Akyılmaz, S. (2007) Osmanlı miras hukukunda kadının statüsü. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, XI(1-2), 471-502.
Akyol, T. (1999) Osmanlı’da ve İran’da mezhep ve devlet. Milliyet.
Aydın, M. A. (1989). Aile, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi (TDVİA).
Cin, H. (1988). İslam ve Osmanlı kukukunda evlenme, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi.
Çelikdemir, M. ve Arıkan, M. (2022). Osmanlı’da korumaya muhtaç çocuklar ve vesayet kurumu: ayıntâb’daki uygulaması (1750-1806) (46-73). Gaziantep Üniversitesi Ayıntâb Araştırmaları Dergisi, 5(1), 49-73.
Demirel, Ö. (1990). 1700-1730 tarihlerinde Ankara’da ailenin niceliksel yapısı. Belleten, 54(211), 945-962.
Demirel, Ö. (1998) Osmanlı döneminde Sivas şehri ve esnaf teşkilatı. Sivas Belediye Kültür.
Demirel, Ö. (2006) Osmanlı dönemi Sivas şehri-makaleler. Sivas Valiliği Tarih ve Kültür Araştırmaları.
Düzbakar, Ö. (2003) Osmanlı döneminde mahalle ve işlevleri. U. Ü. Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(5), 7-108.
Ekinci, E. B. (2017). Osmanlı hukuku adalet ve mülk. Arı Sanat.
Ergenç, Ö. ve İnalcık, H. (1984). Osmanlı şehrindeki “mahalle”nin işlev ve nitelikleri üzerine. Osmanlı Araştırmaları, 4(4), 70-78.
Ertuğ, H. (2015). Şeriyye sicillerine göre hicri 1137 (1724-1725) senesi İstanbul’unda Osmanlı ailesinin evlenme ve boşanma verilerine göre. Akademik İncelemeler Dergisi, 1081, 75-107.
Göktaş, C. ve Hanım, G. (2022). Arşiv belgelerine göre 19. yüzyıl sonları 20. yüzyıl başlarında Osmanlı devleti’nde nafaka sorunsalı. Osmanlı Mirası Araştırmaları Dergisi (OMAD), 9(25), 541-565.
Göyünç, N. (1979). Hane. Tarih Dergisi, 32.
Işık, M. (2005). Tarihi Kayseri’de kadının adı. Kayseri Büyükşehir Belediyesi Kültür.
İnalcık, H. (1958). Osmanlı hukukuna giriş: örf’i sultani hukuk ve Fatih’in kanunları. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 13(2), 102-126.
İslamoğlu, A. (2019). Osmanlı devleti’nde kadılık kurumunun ttarihsel gelişim süreci. Adalet Dergisi, (62-63), 67-84.
Kama, S. (2013). Osmanlı hukukunda evlilik akdi ve söz konusu akdin 1869 tarihli tabiyyet-i Osmaniyye kanunnamesine göre Osmanlı tabiiyyetine etkisi. İÜHFM, LXXI(1), 673-696.
Karaslan, A. (2015). Osmanlı toplumunda ailenin teşekkülünde ilk adım: namzedlik. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 5(2), 186-199.
Maydaer, S. (2007). Klâsik dönem Osmanlı toplumunda boşanma (Bursa şer’iyye sicillerine göre). Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 16(1), 299-320.
Ortaylı, İ. (2023). Osmanlı toplumunda aile. Kronik Kitap.
Ödeken, A., Kurt, M., Akşin, Ş., Farqqhi, S., Toprak, Z., ve Yurdaydın, H., (1974). Türkiye tarihi 3, Osmanlı devleti 1600-1908, mimarlık ve sanat tarihi. Cem.
Özçelik, H. K. (2017). Seyahatnameler göre Osmanlı toplumunda evlilik. Osmanlı Mirası Araştırmaları Dergisi, 4(8), 59-81.
Özturan, S. (2018). 19. yüzyılın çeyreğinde Osmanlı mahkemelerinde vasi tayini. VAKANÜVİS- Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi, 3(1), 240-243.
Uçar, M. (2021), Tarsus şer’iyye sicillerinde yer alan konut tanımları üzerinden değerlendirmeler. METU JFA, 2(38), 47-66.
Uğur, Y. (2010). Şeriyye sicilleri. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi.
Ünal, M. (1977). Medeni kanun’un kabulünden önce Türk aile hukukuna ilişkin düzenlemeler ve özellikle 1917 tarihli hukuk-i aile kararnamesi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 34(1), 196-216.
Numaralı Sivas Şer’iyye Sicili (1-44, sayfalar), (SŞS) Başbakanlık Osmanlı Arşivi.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 BURANA - Journal of Turcology Studies
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.